Flight Review: British Airways Airbus A350 Club Suite (LHR-DXB)
Το καλοκαίρι του 2019 η British Airways ξεκίνησε να παραλαμβάνει τα νέα της αεροσκάφη Airbus A350-1000 το οποία χρησιμοποιεί σε μεγάλες πτήσεις. Αυτά μαζί με τα Boeing 787 που ήδη έχει και αυτά που θα παραλάβει στο μέλλον, πρόκειται να αντικαταστήσουν σταδιακά τα γερασμένα και κοστοβόρα Boeing 747.
Το μεγάλο ενδιαφέρον στα νέα αυτά αεροσκάφη της ΒΑ βρίσκεται στη ριζικά ανανεωμένη νέα θέση business class, την οποία η εταιρεία στη γλώσσα της ονομάζει Club World. Η ήδη υπάρχουσα σε όλο το στόλο των μεγάλων αεροσκαφών Club World είναι αρκετά ξεπερασμένη, κάπως ιδιαίτερη στη διαμόρφωσή της, και όχι και τόσο αξιόλογη σε σχέση με τον ανταγωνισμό.
Η νέα Club World ονομάζεται πλέον Club Suite και βρίσκεται σε όλα τα Airbus A350 σε πτήσεις προς Ντουμπάι και Τορόντο. Θα ακολουθήσουν το Τελ Αβίβ και η Μπανγκαλόρ, ενώ έχει ήδη εγκατασταθεί σε κάποια Boeing 777 που εκτελούν δρομολόγια προς Νέα Υόρκη. Θα εγκατασταθεί σε όλα τα αεροσκάφη μεγάλων αποστάσεων της εταιρείας εκτός των Boeing 747, τα οποία έτσι κι αλλιώς πρόκειται να αποσυρθούν οριστικά από το ρόστερ της ΒΑ μέσα στα επόμενα τέσσερα-πέντε χρόνια.
Στο άρθρο αυτό παρουσιάζεται ένα αναλυτικό review της νέας αυτής Club Suite, με την οποία ταξίδεψα από το αεροδρόμιο Heathrow του Λονδίνου στο διεθνές αεροδρόμιο του Ντουμπάι.
Αγορά του εισιτηρίου
Η business class είναι ακριβό προϊόν και οπωσδήποτε δεν μπορούσα να διαθέσω τις £2.000+ που ζητούσε η ΒΑ για πτήση μετ’ επιστροφής, ενώ και ο συνδυασμός business class στο ένα σκέλος με economy στην επιστροφή ήταν πολύ ακριβός -στις £1.500 περίπου. Αυτό που πολλές φορές αξίζει σε μεγάλες πτήσεις της ΒΑ σε σχέση με το κόστος είναι η premium economy, η οποία στη γλώσσα της εταιρείας ονομάζεται World Traveller Plus. Οι τιμές είναι συνήθως διπλάσιες από την economy, και για αυτό το ταξίδι η τιμή ήταν £658, ένα ποσό απόλυτα λογικό για πτήση της τάξης των επτά ωρών (όσο και για Νέα Υόρκη) σε θέση πολύ καλύτερη από economy η οποία κοστίζει περί τις £350.
Το μεγαλύτερο όμως πλεονέκτημα της premium economy της ΒΑ είναι η δυνατότητα αναβάθμισης σε business class με μίλια του προγράμματός της, τα οποία στη γλώσσα της ονομάζονται Avios. Εφ’ όσον υπάρχει διαθεσιμότητα award στην πιο πάνω θέση, η αναβάθμιση είναι σίγουρη και τα απαιτούμενα Avios είναι η διαφορά αυτών που χρειάζονται για εξαργύρωση μεταξύ των δύο θέσεων. Με δεδομένο ότι για το ταξίδι αυτό η business class απαιτεί 50.000 Avios και η premium economy 26.000 Avios αντίστοιχα, για το σκέλος LHR-DXB (όχι επιστροφή) η αναβάθμιση απαιτεί μόλις 24.000 Avios. Εάν υπολογίσει κανείς τη διαφορά στο κόστος, η οποία ανέρχεται σε περίπου £850 μόνο για το ένα σκέλος, η αξία της εξαργύρωσης είναι πολύ μεγάλη και συνεπώς πολύ συμφέρουσα.
Έτσι, το μόνο που είχα να κάνω ήταν να αναζητήσω στο εξαιρετικό δωρεάν (για απεριόριστες απλές αναζητήσεις) εργαλείο Reward Flight Finder ημερομηνίες με διαθεσιμότητα εξαργύρωσης σε business class για το σκέλος LHR-DXB, ώστε να κλείσω το εισιτήριο και να αναβαθμίσω άμεσα. Στο τελικό κόστος προστέθηκαν και £53 λόγω των αυξημένων τελών και φόρων της business class για αναχωρήσεις από το Heathrow.
Check-in και επιβίβαση
Ταξιδεύω σχεδόν πάντα με μία αποσκευή καμπίνας και backpack και φροντίζω να κάνω check-in από το κινητό μόλις αυτό είναι διαθέσιμο, όπου και λαμβάνω το boarding pass μου. Το Gold status που διατηρώ στο πρόγραμμα της ΒΑ εξασφαλίζει τη χρήση του First Wing στο Terminal 5 του Heathrow, όπου ο έλεγχος ασφαλείας έχει πολύ λιγότερο κόσμο και επίσης οδηγεί απ’ ευθείας στο Galleries First Lounge.
Η πύλη αναχώρησης ήταν από το Terminal 5C, το οποίο είναι το τρίτο κτίριο που μαζί με το 5Β και το κυρίως απαρτίζουν το Terminal 5. Η μετάβαση γίνεται με υπόγειο τραινάκι και απαιτεί περίπου 10 λεπτά. Φτάνοντας είχα την ευκαιρία να θαυμάσω το Α350 από διάφορα σημεία.
Ως γνωστόν η ΒΑ εκτελεί την επιβίβαση σε ομάδες (groups). Τα Gold μέλη και όσοι ταξιδεύουν σε business ή first class (στις πτήσεις που υπάρχει) επιβιβάζονται στο Group 1 από συγκεκριμένη ροή. Στη συγκεκριμένη πτήση το Group 1 είχε μάλλον αρκετούς επιβάτες, οπότε ο συνωστισμός στη γέφυρα επιβίβασης ήταν αναπόφευκτος, ευτυχώς όχι για πολύ.
Καμπίνα και θέσεις
Το Airbus A350 είναι ιδιαίτερα ευρύχωρο και έχει μία σαφή αίσθηση άνεσης, με τα ντουλάπια επάνω από τις θέσεις να καταλαμβάνουν αρκετά μικρό χώρο. Η διαμόρφωση των θέσεων Club Suite είναι 1-2-1, επομένως όλες οι θέσεις έχουν άμεση πρόσβαση στον διάδρομο. Οι μεσαίες θέσεις ενδείκνυνται για ζευγάρια που ταξιδεύουν μαζί.
Οι θέσεις Club Suite βρίσκονται σε δύο τμήματα στο μπροστινό μέρος του αεροσκάφους, με το δεύτερο και πιο μικρό να έχει μόλις τρεις σειρές και συνολικά 12 θέσεις και να προσφέρει μεγαλύτερη αίσθηση ιδιωτικότητας. Στη συγκεκριμένη πτήση η μικρή αυτή καμπίνα είχε μόλις δύο επιβάτες. Προσωπικά προτίμησα την 4Α στο μεγάλο τμήμα ώστε να είμαι από τις πρώτες σειρές που θα εξυπηρετηθούν στο σέρβις. Δεν είναι σπάνιο, όταν φτάνουν στις τελευταίες σειρές, να μην έχουν διαθέσιμες ορισμένες επιλογές φαγητού, οπότε οι πρώτες θέσεις έχουν πάντα πλεονέκτημα.
Η θέση αυτή καθεαυτή είναι από κάθε άποψη εξαιρετική, και δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την προηγούμενη. Διαθέτει αρκετούς χρήσιμους χώρους αποθήκευσης μικροαντικειμένων (κινητό, tablet, ακουστικά, νερό) ενώ το τραπεζάκι έχει δύο θέσεις στοπ και κρύβεται κάτω από την εξαιρετική οθόνη του συστήματος διασκέδασης.
Μετά την απογείωση οι επιβάτες μπορούν εάν θέλουν να κλείσουν τη συρόμενη πόρτα, ώστε να έχουν μεγαλύτερη ιδιωτικότητα. Η τάση, άλλωστε, στη συγκεκριμένη κατηγορία θέσεων είναι αυτή και οι εταιρείες προσφέρουν αυτό το χαρακτηριστικό όλο και περισσότερο.
Το κάθισμα είναι πολύ άνετο, με επαρκές πλάτος αλλά και μπόλικο χώρο μπροστά -κάτω από την οθόνη- για τα πόδια. Από το μικρό πάνελ αφής στο πλάι μπορεί κανείς να ρυθμίσει την ανάκλιση, ακόμη και να το οριζοντιώσει ώστε να γίνει κρεβάτι. Για το σκοπό αυτό παρέχεται υπόστρωμα, μαξιλάρι και ελαφριά κουβέρτα. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι σε πλήρως οριζόντια θέση οι πιο ψηλοί επιβάτες δεν θα μπορούν να τεντώνουν τα πόδια τους πλήρως, εάν κρίνω από τα δικά μου 1,75 μέτρα και το ότι οι πατούσες μου «έβρισκαν» μπροστά.
Το σύστημα διασκέδασης είναι πολύ καλό. Η οθόνη αφής αποκρίνεται σωστά, και υπάρχει μεγάλη ποικιλία ταινιών και σειρών για όλες τις ηλικίες και όλα τα γούστα. Διαθέτει επίσης κατάλογο με είδη duty free για όσους επιθυμούν να αγοράσουν κάτι.
Η Club Suite εξυπηρετείται από συνολικά τρεις ευρύχωρες τουαλέτες: μία μπροστά και δύο στο σημείο που διαχωρίζεται η μεγάλη από τη μικρή καμπίνα. Υπάρχουν διαθέσιμα και ορισμένα βασικά προϊόντα φροντίδας όπως π.χ. κρέμα χεριών.
Σέρβις
Η British Airways έχει κάνει το τελευταίο διάστημα αρκετά βήματα μπροστά σε ότι αφορά το επίπεδο του σέρβις, ειδικά στις θέσεις business και first class. Ο ανταγωνισμός στις μεγάλες πτήσεις, από όπου προέρχεται και ο μεγαλύτερος όγκος του τζίρου, είναι αδυσώπητος και δεν αρκεί ένα καλό κάθισμα για να κάνει τη διαφορά.
Μετά την καθιερωμένη ζεστή πετσέτα για φρεσκάρισμα, μοιράστηκαν amenity kits σε μία όμορφη συσκευασία από την The White Company. Το κομψό τσαντάκι περιέχει προϊόντα της εταιρείας για φροντίδα του δέρματος, μάσκα ύπνου, ωτοασπίδες, κάλτσες, οδοντόβουρτσα και οδοντόπαστα και ένα στυλό.
Πριν το γεύμα προσφέρεται απεριτίφ. Αν και γενικά αποφεύγω την κατανάλωση αλκοόλ στις πτήσεις, αυτή τη φορά έκανα μία εξαίρεση και επέλεξα ένα τζιν με τόνικ, έχοντας επιλογή μεταξύ Tanqueray και Gordon’s. Επέλεξα το πρώτο, και σε λίγα λεπτά το είχα μαζί με μερικούς νόστιμους ξηρούς καρπούς.
Απολαμβάνοντας το ποτό μου είχα την ευκαιρία να περιεργαστώ το μενού το οποίο είχε δοθεί νωρίτερα. Ένα μέλος του προσωπικού καμπίνας ήρθε να σημειώσει τις επιλογές μου, οπότε αποφάσισα να ζητήσω το meze για ορεκτικό και το κοτόπουλο για κυρίως. Αμφότερα ήταν πολύ νόστιμα.
Το γλυκό που επέλεξα ήταν η βέλγικη σοκολάτα, αλλά δεν με ενθουσίασε. Ήταν μικρό και μάλλον αδιάφορο ως προς τη γεύση.
Περίπου μιάμιση ώρα πριν την άφιξη προσφέρθηκε afternoon tea με επιλογή είτε μικρά σάντουιτς είτε scones. Προτίμησα τα πρώτα, τα οποία ήταν πράγματι πολύ νόστιμα.
Internet στην πτήση
Για αυτό το δρομολόγιο, η ΒΑ προσφέρει πακέτα πρόσβασης στο internet με συγκεκριμένο όγκο δεδομένων, αντί για κατηγορίες ταχυτήτων όπως σε άλλους προορισμούς (πχ εντός Ευρώπης). Προφανώς το streaming από υπηρεσίες όπως το Netflix δεν ενδείκνυται καθόλου σε αυτή την περίπτωση. Το μεγάλο πακέτο των 150 ΜΒ δείχνει το πιο συμφέρον για αυτή τη διάρκεια πτήσης.
Δυστυχώς για εμένα στάθηκε αδύνατο να ενεργοποιήσω το πακέτο. Όχι μόνο την πρώτη φορά αλλά και σε κάθε νέα απόπειρα, το μήνυμα ήταν ότι υπάρχει καθυστέρηση στην ενεργοποίηση, με το καθησυχαστικό μήνυμα ότι δεν έχει γίνει χρέωση στην κάρτα. Ρώτησα ένα μέλος του πληρώματος καμπίνας και έλαβα την αόριστη απάντηση ότι όντως υπάρχει πρόβλημα και θα προσπαθήσουν να το φτιάξουν με κάποια επανεκκίνηση, κάτι που όμως απ’ότι κατάλαβα ήταν απλά μία τυπική απάντηση -δεν έκαναν τίποτε.
Το χειρότερο όλων είναι ότι, μόλις προσγειώθηκα και συνδέθηκα στο internet, διαπίστωσα ότι κάθε απόπειρα που έκανα έστειλε χρέωση στην κάρτα, παρά το σαφές μήνυμα ότι δε χρεώνομαι. Δεν είχε σταλεί καμία απόδειξη με email, επομένως είχα ως δεδομένο ότι πράγματι δεν ενεργοποιήθηκε κάτι. Το ίδιο κιόλας βράδυ υπέβαλλα το σχετικό αίτημα-παράπονο στην ιστοσελίδα τους. Δύο ημέρες μετά έλαβα νέο μήνυμα με το οποίο ζητούσαν τις κινήσεις του λογαριασμού τραπέζης, τους εξήγησα ότι οι χρεώσεις ήταν ακόμη σε αναμονή, έστειλα τα σχετικά screenshots και όπως με ενημέρωσαν ακύρωσαν όλες αυτές τις συναλλαγές.
Εντυπώσεις
Με τη νέα αυτή θέση business class με την ονομασία Club Suite, η British Airways έκανε ένα σημαντικό βήμα μπροστά σε ότι αφορά ένα ακριβό και περιζήτητο προϊόν σε ένα χώρο με πολύ σκληρό ανταγωνισμό. Τόσο το hard (η θέση) όσο και το soft product (το σέρβις) είναι εξαιρετικά, και την πολύ καλή εικόνα συμπληρώνει το εξαιρετικό Airbus A350, το οποίο είναι πολύ ήσυχο και διαθέτει πολύ καλύτερη ατμόσφαιρα, διότι η συμπίεση της καμπίνας γίνεται σε μικρότερο ύψος από ότι στα άλλα αεροσκάφη, διατηρώντας έτσι τον ανακυκλούμενο αέρα λιγότερο ξηρό.
Μοναδική παραφωνία ήταν η αδυναμία πρόσβασης στο internet, για την οποία φυσικά δεν μπορώ να γνωρίζω τον λόγο ούτε αν ήταν εφικτό να διορθωθεί με κάποιο reset. Ένα σημείο που σίγουρα δεν θα το χαρακτήριζα αρνητικό αλλά, με βάση την πείρα μου από αντίστοιχες θέσεις σε άλλες εταιρείες, θα μπορούσε να… απογειώσει την εμπειρία, είναι η δυνατότητα να ζητήσει κανείς επιπλέον επιλογές από το μενού εφόσον το επιθυμεί και να μην περιοριστεί σε μία.
Το γεγονός ότι μπόρεσα να απολαύσω την εμπειρία της νέας business class με σημαντικά μικρότερο κόστος, λόγω της έξυπνης επιλογής premium economy για αγορά και αναβάθμισης με Avios, είναι η ζωντανή απόδειξη του ότι η ενασχόληση με τα προγράμματα τακτικών επιβατών αποδίδει καρπούς εάν γίνει σωστά. Σε κάθε περίπτωση, εάν έχετε αρκετά Avios -ή μίλια άλλου προγράμματος της oneworld- τότε η εξαργύρωση για τη συγκεκριμένη θέση αξίζει πέρα για πέρα.