Flight Review: Air Canada Boeing 787-9 Signature Class (LHR-YYZ)
Flight Review: Air Canada Boeing 787-9 Signature Class (LHR-YYZ)
Τα Χριστούγεννα που μας πέρασαν έκανα κάτι που μέχρι τώρα δεν είχα δοκιμάσει ποτέ στη ζωή μου: ταξίδεψα! Μπήκα στο αεροπλάνο και διέσχισα τον Ατλαντικό προκειμένου να περάσω τις ημέρες των εορτών στην εντυπωσιακή, άδεια –και σχετικά «δροσερή» Ουάσινγκτον.
Με τις τιμές των εισιτηρίων βέβαια να είναι απλησίαστες λόγω της περιόδου, προτίμησα να εξαργυρώσω τα μίλια που είχα μαζέψει στο πρόγραμμα Miles+Bonus της Aegean Airlines, προκειμένου να φτάσω στον προορισμό μου με πτήσεις εταιρειών της Star Alliance.
Δεδομένης της εξαργύρωσης λοιπόν και καθώς είχα τη δυνατότητα, επέλεξα business θέσεις, θέλοντας να έχω ένα όσο το δυνατόν πιο άνετο ταξίδι αλλά και να ζήσω από πρώτο χέρι τη business εμπειρία μίας υπερατλαντικής πτήσης επτά και πλέον ωρών. Η… τυχερή στο «πήγαινε» ήταν η Air Canada, με το ταξίδι μου να γίνεται μέσω Τορόντο. Στον γυρισμό επέλεξα Lufthansa, έχοντας να διανύσω και σημαντικά μεγαλύτερη απόσταση (Ουάσινγκτον – Μόναχο – Λονδίνο).
Αγορά του εισιτηρίου
Απαραίτητη προϋπόθεση για το συγκεκριμένο ταξίδι, ήταν να εξαργύρωνα μίλια από το πρόγραμμα Miles+Bonus της Aegean Airlines. Το υπόλοιπό μου ξεπερνούσε τις 200.000, οπότε είχα σχετική άνεση. Η δυσκολία στο όλο εγχείρημα ήταν στο γεγονός ότι δεν έψαχνα ένα αλλά δύο award εισιτήρια στις ίδιες πτήσεις (ένα για εμένα και ένα για το έτερό μου ήμισυ), πράγμα ζόρικο. Για να μην τα πολυλογώ, παρ’ ότι ήμουν ευέλικτος τόσο στις ημερομηνίες, όσο και στον προορισμό, έχοντας ψάξει πάνω από 100 προορισμούς στον πλανήτη χωρίς καμία υπερβολή, οι διαθέσιμες επιλογές ήταν τρεις: Πεκίνο, Νέα Υόρκη και Ουάσινγκτον.
Προτίμησα την Ουάσινγκτον, επιλέγοντας πτήσεις της Air Canada και της Lufthansa. Το συνολικό κόστος ανήλθε στα 180.000 μίλια και €1.140,56, τουτέστιν 90.000 μίλια και €570,28 το άτομο με τέσσερις πτήσεις, όλες σε business (I) θέση. Για την ιστορία, ρίχνοντας μια ματιά στις τιμές των εισιτηρίων την ίδια ημέρα για τις ίδιες πτήσεις σε business class, διαπίστωσα πως το κόστος ανερχόταν σε περίπου €7.500…
H όλη διαδικασία έγινε μέσα από το site της Aegean αρκετά εύκολα με μόνο μελανό σημείο τη χαρακτηριστική καθυστέρηση στην απόκριση του server σε κάθε νέα αναζήτηση award εισιτηρίων (λογικό σε έναν βαθμό, ενοχλητικό και κουραστικό ωστόσο). Αμέσως μόλις ολοκληρώθηκε η πληρωμή, έλαβα τρία emails: ένα για κάθε εξαργύρωση μιλίων (μία ανά εισιτήριο) και ακόμα ένα με την επιβεβαίωση της κράτησης και το booking reference. Παράλληλα οι πτήσεις ήταν προσβάσιμες και από το προφίλ μου στο site της Aegean.
Check-in και επιβίβαση
Το check-in ήταν υπόθεση τριών λεπτών, όσο χρειάστηκε δηλαδή για να τυπωθούν τα tags για τις βαλίτσες στο γκισέ. Το business εισιτήριο (και το Gold status μου) μου εξασφάλισε προτεραιότητα, ωστόσο ο κόσμος στο Heathrow παραμονή Χριστουγέννων ήταν έτσι κι αλλιώς ελάχιστος. Η αναχώρηση από το Heathrow έγινε από το Terminal 2B. Πριν κατευθυνθώ στο αεροσκάφος, έκανα μία στάση από το Maple Leaf lounge της Air Canada για ένα χορταστικό πρωινό –τις εντυπώσεις μου από το οποίο, μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Η επιβίβαση στο αεροσκάφος, ένα 787-9 Dreamliner έγινε από μία πύλη, με τους επιβάτες όλων των θέσεων να μπαίνουν από την ίδια πόρτα. Η πληρότητα της πτήσης πάντως ήταν γύρω στο 50-60%, οπότε η αναμονή την επίσημη ώρα επιβίβασης ήταν μηδενική. Η επιβίβαση ολοκληρώθηκε τόσο γρήγορα μάλιστα, που το αεροσκάφος ξεκίνησε την τροχοδρόμησή του περίπου ένα τέταρτο της ώρας νωρίτερα από την προγραμματισμένη ώρα αναχώρησης.
Καμπίνα και θέσεις
Η Signature Class της Air Canada (η business class σαν να λέμε) έρχεται με διάταξη 1-2-1, κάτι που είναι ιδανικό για εκείνους που ταξιδεύουν μόνοι τους, αφού οι θέσεις στα παράθυρα προσφέρουν θέα, πρόσβαση σε διάδρομο και την απαραίτητη ιδιωτικότητα. Οι μεσαίες θέσεις διαθέτουν χώρισμα στη μέση που όμως δεν αφαιρείται, ούτε πέφτει. Το ύψος του είναι τέτοιο, που δύσκολα οι δύο επιβάτες έχουν οπτική επαφή αν δεν το επιδιώξουν –ειδικά αν ο ένας εκ των δύο έχει ρίξει ελαφρά το κάθισμά του.
Ο επιβάτης έχει τη δυνατότητα να ρυθμίσει τη σκληρότητα του καθίσματος καθώς επίσης τη θέση του προσκέφαλου, του υποποδίου και της υποστήριξης της μέσης, με την τελευταία να προσφέρει και δυνατότητα μασάζ. Παράλληλα ρυθμίζεται και το συνολικό στήσιμο του καθίσματος, ανάλογα με το τι επιθυμεί ο επιβάτης –κάθισμα, χαλάρωση ή ύπνο. Στην τελευταία περίπτωση, το κάθισμα οριζοντιώνεται προσφέροντας μια εξαιρετικά άνετη εμπειρία. Τα χωρίσματα των τμημάτων του μάλιστα είναι τόσο μικρά που δεν ενοχλούν καθόλου.
Η ρύθμιση του καθίσματος γίνεται από τη μικρή οθόνη αφής στο πλάι του. Ακριβώς πίσω της, υπάρχει ένας καλυμμένος μίνι αποθηκευτικός χώρος, μέσα στον οποίο βρίσκονται πρίζα, θύρα USB, θύρα ακουστικών και ένα αποσπώμενο χειριστήριο που θυμίζει PSP ή PS Vita. Αυτό διαθέτει οθόνη αφής και πλήκτρα, προσφέροντας πλήρη πρόσβαση στο σύστημα ψυχαγωγίας του αεροσκάφους. Αν το επιθυμείτε ωστόσο, λειτουργεί και αυτόνομα για ακόμα μεγαλύτερη ευελιξία.
Ο χώρος για τα πόδια είναι μεγάλος. Τα 197 εκατοστά μου χώρεσαν χωρίς το παραμικρό πρόβλημα ενώ είχα περιθώριο να τεντωθώ κι άλλο! Το ράφι που υπάρχει στο μέσον του ύψους του χώρου αυτού, δεν είναι παρά η προέκταση του καθίσματος όταν αυτό «πέσει» τελείως και γίνει κρεβάτι. Επιπλέον, υπάρχει έξτρα χώρος στο εσωτερικό της θέσης, ενώ στην εξωτερική της πλευρά, η λαβή υψώνεται για μεγαλύτερη άνεση. Στα της τουαλέτας, είναι μεγαλύτερη από τις κανονικές, διαθέτοντας κρέμα για το πρόσωπο και τα χέρια.
Για το τέλος άφησα την εκπληκτική οθόνη αφής των 18 ιντσών, η εμπειρία της οποίας είναι το κάτι άλλο. Τα χρώματα είναι ζωηρά και η απόκριση στιγμιαία. Δε δοκίμασα το σύστημα ψυχαγωγίας διότι ενώ παράλληλα δούλευα στο laptop μου (το αναδιπλούμενο τραπεζάκι είναι αρκετά μεγάλο ώστε να χωράει άνετα 15άρι φορητό υπολογιστή ενώ έρχεται πολύ κοντά στο σώμα του επιβάτη) προτίμησα να εμφανίζονται σταθερά πληροφορίες που αφορούσαν την πτήση μου. Αν το Dreamliner της Air Canada ήταν εφοδιασμένο και με κάμερες θα ήταν όνειρο…
Σέρβις
Η Signature Class της Air Canada έρχεται και με Signature σέρβις –όπως υποστηρίζει η καναδική εταιρεία- το οποίο περίμενα να διαπιστώσω από πρώτο χέρι. Ο επικεφαλής του πληρώματος που με καλωσόρισε δυσκολεύτηκε απέτυχε παταγωδώς με το όνομά μου αλλά εν τέλει, αφού πήρε παλτό και σακάκι, μου εξήγησε τις επιλογές μου σε ό,τι αφορούσε το μενού, σημειώνοντας τις προτιμήσεις μου.
Σε κάθε θέση υπήρχε amenity kit της WANT (δεν την έχω υπ’ όψιν προσωπικά), με τα απολύτως απαραίτητα: μάσκα για τον ύπνο, κάλτσες, ωτοασπίδες, οδοντόκρεμα, οδοντόβουρτσα, οδοντικό νήμα, στοματικό διάλυμα, μαντηλάκι καθαρισμού γυαλιών). Αφού τακτοποιηθήκαμε στις θέσεις μας, μας προσφέρθηκαν απεριτίφ –σαμπάνια, μιμόζα ή νερό. Λίγο μετά την απογείωση δε, μας προσφέρθηκε μια ζεστή πετσέτα για φρεσκάρισμα.
Αμέσως μετά σερβιρίστηκε το πρωινό: ομελέτα με πατάτες, λουκάνικο και μανιτάρια, μαζί με ένα κρουασανάκι, φρούτα και γιαούρτι. Τίποτα το συγκλονιστικό, ιδίως με δεδομένο ότι πριν λίγη ώρα είχα φάει κάτι απίστευτα pancakes στο lounge της Air Canada…
Μετά το φαγητό, ο φωτισμός στην καμπίνα χαμήλωσε και τα παράθυρα σκοτείνιασαν (πετούσαμε μέρα μεσημέρι) προκειμένου όσοι το επιθυμούσαν να κοιμηθούν. Το πλήρωμα κινείτο διακριτικά αυτές τις ώρες, γεμίζοντας τα ποτήρια των επιβατών. Στο μπροστινό τμήμα της Signature Class υπήρχε πάντα ένα καλαθάκι με αλμυρά και γλυκά σνακ, ενώ ανά πάσα στιγμή, υπήρχαν διαθέσιμα δύο μέλη του πληρώματος.
Γύρω στη μιάμιση ώρα πριν φτάσουμε στον προορισμό μας, σερβιρίστηκε το γεύμα το οποίο βρήκα αρκετά νόστιμο. Για κυρίως πιάτο επέλεξα ζυμαρικά με τυρί και μανιτάρια και κατέληξα να… γλείψω το πιάτο –κοινώς, δεν άφησα τίποτα. Κάποια από τα ορεκτικά δεν ήταν τόσο του γούστου μου αλλά αν μη τι άλλο υπήρχε ποικιλία. Καθ’ ότι δεν πίνω αλκοόλ δεν μπορώ να κρίνω μετά βεβαιότητας την κάβα. Τα σχόλια που άκουσα πάντως ήταν θετικά. Όσο για το επιδόρπιο, επρόκειτο για το πιο παγωμένο (!) παγωτό που έχω φάει ποτέ. Καθώς το περιεργαζόμουν, μία από τις μπάλες σοκολάτας, εκτοξεύτηκε επάνω στο λευκό μου πουκάμισο: ήταν όμως τόσο κρύα που δεν άφησε καν λεκέ!
Internet στην πτήση
Η Air Canada προσφέρει δυνατότητα προαγοράς πακέτου internet πριν την πτήση, ωστόσο θέλησα να είμαι σίγουρος ότι το αεροσκάφος που θα βρίσκομαι θα διαθέτει in-flight Wi-Fi (σύμφωνα με το site της εταιρείας, το 76% του στόλου των 787-9 διαθέτει τέτοια δυνατότητα).
Οι επιλογές μου ήταν δύο: Browse Pass και Stream Pass. Το πρώτο συστηνόταν για πιο «λάιτ» χρήση, το δεύτερο έκανε λόγο ακόμα και για streaming, οπότε χωρίς δεύτερη σκέψη προχώρησα με αυτό. Τα CAD$11,50 μου εξασφάλιζαν πρόσβαση μίας ώρας, τη στιγμή που τα CAD$29,75 με κάλυπταν για όλη την πτήση: με περίπου έξι ώρες μπροστά μου, δεν το σκέφτηκα ιδιαίτερα…
Οι ταχύτητες που απόλαυσα ήταν απλά επικές. Η σύνδεση ήταν σταθερότατη και δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα (μόνο σε ένα σημείο κάτω από τη Γροιλανδία για περίπου πέντε λεπτά) streamάροντας και δουλεύοντας με πολλαπλά tabs ανοιχτά ταυτόχρονα. Για να καταλάβετε τι εννοώ, οι ταχύτητες που βλέπετε στη φωτογραφία μετρήθηκαν ενώ περνούσαμε κάτω από την Ισλανδία και ήταν καλύτερες από αυτές που είχα στο σπίτι μου όταν έμενα ακόμα στην Ελλάδα!
Εντυπώσεις
Η Signature Class της Air Canada μου προσέφερε μακράν την καλύτερη εμπειρία πτήσης. Συγκρίνοντάς την με τη business της Lufthansa στον γυρισμό (θα διαβάσετε και για αυτή οσονούπω), είναι πολύ πιο άνετη, μοντέρνα και ποιοτικά ανώτερη. Εξασφαλίζει σπουδαία ιδιωτικότητα προσφέροντας πλήθος χώρων, τόσο για τον επιβάτη, όσο και για τα πράγματά του. Το σέρβις είναι άψογο, η καμπίνα προδιαθέτει θετικά ενώ η ατμόσφαιρα που δημιουργείται κατά την πτήση άψογη.
Το κόστος της Signature Class δεν είναι αμελητέο –η Air Canada εξ άλλου είναι από τις πιο «τσιμπημένες» εταιρείες της Star Alliance. Αν σας δοθεί η ευκαιρία όμως να την προτιμήσετε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μην τη χάσετε: δε θα χάσετε.