Έχετε πτήση μέσω Ισραήλ; Είστε σίγουροι;
Έχετε πτήση μέσω Ισραήλ; Είστε σίγουροι;
Για ξαναδείτε το…
Φανταστείτε το εξής σενάριο: είστε στο αεροδρόμιο πανέτοιμοι για το ταξίδι της επιστροφής σας στην Ελλάδα με ανταπόκριση στο Ισραήλ, με το διαβατήριο ανά χείρας. Πάτε να παραδώσετε αποσκευές στον γκισέ της αεροπορικής και εκεί ακριβώς σας λένε ότι… δεν πάτε πουθενά.
Όχι, δεν πρόκειται για ακύρωση πτήσης της τελευταίας στιγμής, ούτε περί κάποιας καθυστέρησης για τους συνήθεις λόγους. Το αεροπλάνο είναι στην ώρα του και μάλιστα αναχωρεί με όλους του τους επιβάτες εκτός από εσάς.
Ο λόγος που… φάγατε πόρτα; Η απαγόρευση όλων ανταποκρίσεων (transit) μέσω του Ισραήλ, ο οποίος είναι και ο ενδιάμεσος προορισμός σας πριν την Ελλάδα.
‘Η τουλάχιστον… αυτό τον λόγο σας δίνουν, καθώς η εν λόγω απαγόρευση δεν φαίνεται πουθενά σε καμία επίσημη ιστοσελίδα ή ταξιδιωτική οδηγία, το οποίο σας κάνει να πιστεύετε ότι πρόκειται περί λάθους της αεροπορικής.
Όσο και να φαντάζει απίθανο, ανάλογες ιστορίες άρνησης επιβίβασης επιβατών παρά τη θέλησή τους συμβαίνουν συχνά. Στην Αμερική ειδικά, οι αεροπορικές συνηθίζουν να πουλάνε παραπάνω εισιτήρια από τις διαθέσιμες θέσεις μιας πτήσης κι έτσι πολλές φορές ψάχνουν άρον-άρον στην πύλη για εθελοντές που είναι διατεθειμένοι να πάρουν την επόμενη, έναντι αποζημίωσης.
Το παράδειγμα του Ισραήλ όμως είναι διαφορετική ιστορία, η οποία έχει να κάνει με το πώς ερμηνεύουν οι υπάλληλοι των αεροπορικών τους διάφορους κανονισμούς και περιορισμούς των εκάστοτε χωρών έτσι ώστε να είναι σίγουροι ότι όλοι οι επιβάτες της πτήσης έχουν το δικαίωμα εισόδου στον προορισμό τους. Αν μια αεροπορική επιτρέψει σε κάποιον να ταξιδέψει χωρίς τα σωστά χαρτιά, τότε η χώρα-προορισμός μπορεί να επιβάλλει χοντρά πρόστιμα στην εταιρεία, η οποία θα πρέπει επίσης να επωμιστεί το κόστος του εισιτηρίου της επιστροφής του επιβάτη καθώς θα του έχει αρνηθεί η είσοδος στη χώρα.
Ο κύριος τρόπος, λοιπόν, με τον οποίο οι υπάλληλοι των αεροπορικών κρίνουν κατά πόσο ο κάθε ταξιδιώτης έχει το δικαίωμα εισόδου στον προορισμό του, είναι μέσω μιας υπηρεσίας της Διεθνούς Ένωσης Αερομεταφορών (ΙΑΤΑ), ονόματι TIMATIC. Με το που εισάγετε όλες τις πληροφορίες του ταξιδιού σας αλλά και των δικαιολογητικών που έχετε, η εν λόγω υπηρεσία μπορεί αμέσως να συμβουλέψει κατά πόσον υπάρχει κάποιο πρόβλημα ή όχι. Το TIMATIC ελέγχει τα πάντα, από την ισχύ του διαβατηρίου σας και τι βίζα διαθέτετε (αν χρειάζεται), μέχρι και το κατά πόσο ο προορισμός σας είναι ανοιχτός για τους υπηκόους της χώρας σας.
Τα τελευταία τρία χρόνια, το TIMATIC πρωτοστάτησε στον έλεγχο εκατομμυρίων επιβατών οι οποίοι έπρεπε να ελεγχθούν σύμφωνα με τους κανονισμούς και τους περιορισμούς της κάθε χώρας οι οποίοι άλλαζαν (και αλλάζουν) συνεχώς λόγω της πανδημίας. Πολλές αεροπορικές εταιρείες το προτιμούν έτσι ώστε να μην χρειάζεται να μένουν ενήμερες ως προς τους περιορισμούς της κάθε χώρας. Αν το TIMATIC λέει ότι είναι εντάξει, τότε έτσι (θα) είναι.
Το TIMATIC όμως δεν είναι κάτι που γνωρίζει ο κόσμος, παρ’ ότι υπάρχουν αρκετές ιστοσελίδες (ορισμένες φορές των ίδιων των αεροπορικών εταιρειών, σαν την United, εδω) που προσφέρουν την συγκεκριμένη υπηρεσία προς όλους και μάλιστα δωρεάν.
Η συντριπτική πλειοψηφία του επιβατικού κοινού θα ελέγξει τις απαιτήσεις του εκάστοτε προορισμού μέσω της επίσημης ιστοσελίδας του (συνήθως του υπουργείου τουρισμού, ή, άντε, του υπουργείου εξωτερικών). Στην περίπτωση του Ισραήλ, ο περιορισμός που αναφέρεται στο TIMATIC όντως δεν φαίνεται σε καμία ιστοσελίδα, όμως επιβεβαιώνεται εν μέρει με ένα τηλεφώνημα στη σχετική υπηρεσία αεροδρομίων της χώρας. Λέμε «εν μέρει» διότι παρ’ ότι το TIMATIC αναφέρει απλά πως απαγορεύονται οι ανταποκρίσεις, ένας επιβάτης με δύο εισιτήρια μπορεί να περάσει τον έλεγχο και να βγει από το αεροδρόμιο και μετά να ξαναμπεί μέσα για την επόμενη πτήση του.
Ο επιβάτης όμως με ένα εισιτήριο, ειδικά με αποσκευές που υποτίθεται θα πήγαιναν κατ’ ευθείαν στον τελικό προορισμό του (στο παράδειγμά μας, την Ελλάδα) δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Γι αυτό και το TIMATIC βγάζει ένα κατακόκκινο alert με το που κάποιος ψάξει κατά πόσον το συγκεκριμένο ταξίδι είναι εφικτό ή όχι.
Παρ’ ότι η συγκεκριμένη ιστορία είναι πραγματικά ο ορισμός του «έπεσε στην περίπτωση», αποτελεί παράλληλα το ιδανικό παράδειγμα για το πώς κάποιος μπορεί να έχει το κεφάλι του ήσυχο σχετικά με το αν πληροί τις προϋποθέσεις για ένα ταξίδι του. Αφού πρόκειται για το εργαλείο που οι ίδιες οι αεροπορικές χρησιμοποιούν, καλό θα ήταν να το έχετε κι εσείς υπ’ όψιν, γιατί αν το TIMATIC λέει ότι υπάρχει πρόβλημα, τότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι έτσι είναι…
Αλήθεια, σας έχει τύχει κάτι παρόμοιο ή τέλος πάντων εξίσου «παρανοϊκό»;