Η μεγαλύτερη επιβατική πτήση του κόσμου
Η μεγαλύτερη επιβατική πτήση του κόσμου
Η εμπειρία των 17+ ωρών non-stop
Για αρκετούς ανθρώπους, μία πτήση 3μιση ωρών από την Αθήνα στο Λονδίνο είναι αρκετά μεγάλη και κουραστική. Για άλλους μία “υπερατλαντική” μέχρι τη Νέα Υόρκη φαντάζει ακραία. Κι όμως, αυτές δεν είναι τίποτε μπροστά στις πραγματικά μεγάλες απευθείας πτήσεις που υπάρχουν σήμερα στον πλανήτη. Καλώς ήρθατε στην κατηγορία των ultra long hauls.
Από τη Σιγκαπούρη στη Νέα Υόρκη
Από το 2004 μέχρι και το 2013, η Singapore Airlines εκτελούσε το δρομολόγιο από τη Σιγκαπούρη στη Νέα Υόρκη (αεροδρόμιο Newark) με τετρακινητήρια αεροσκάφη Airbus A340-500. Αρχικά είχαν business class και premium economy, όμως το 2008 μετατράπηκαν σε all business class με 100 θέσεις.
Τον Οκτώβριο του 2018 η Singapore Airlines επανέφερε το δρομολόγιο, αυτή τη φορά με ένα Airbus A350-900 ULR, την ειδική έκδοση Ultra Long Range δηλαδή, και πλέον για το αεροδρόμιο JFK αντί του Newark, προσθέτοντας στην ήδη τεράστια απόσταση τα λίγα επιπλέον μίλια που χωρίζουν τα δύο μεγάλα αεροδρόμια της Νέας Υόρκης. Όταν τον Μάρτιο του 2020 ξέσπασε η παγκόσμια πανδημία του covid-19 το δρομολόγιο σταμάτησε, για να επανέλθει τον Μάρτιο του 2022.
Η απόσταση
Αναφερόμαστε πάντοτε σε απόσταση και όχι σε χρόνο πτήσης, επειδή ο χρόνος εξαρτάται απόλυτα από τους ανέμους. Η απόσταση μετριέται τυπικά με τη μέθοδο του “μεγάλου κύκλου” -great circle- που είναι η μικρότερη απόσταση μεταξύ δύο σημείων μίας σφαίρας. Στην πραγματικότητα όμως, οι συγκεκριμένες πτήσεις διανύουν μεγαλύτερη απόσταση επειδή κάθε φορά επιλέγουν τη διαδρομή με τους ευνοϊκότερους ανέμους.
Ο χρόνος
Η πτήση SQ24 από τη Σιγκαπούρη διασχίζει το βόρειο τμήμα του Ειρηνικού Ωκεανού πριν μπει στο χερσαίο βόρειο τμήμα της αμερικανικής ηπείρου, κινούμενη ανατολικά. Αναχωρεί στις 12:35 το μεσημέρι τοπική ώρα, όσο ακόμη η Νέα Υόρκη είναι στην προηγούμενη ημέρα. Οι δύο πόλεις διαφέρουν χρονικά 13 ώρες.
Περίπου στο μέσο της απόστασης, η πτήση διασχίζει τη Διεθνή Γραμμή Ημερομηνίας (International Date Line) “κερδίζοντας” έτσι 12 ώρες με σημείο αναφοράς τη Σιγκαπούρη.
Ξεκινώντας από το αεροδρόμιο
Το αεροδρόμιο Changi της Σιγκαπούρης θεωρείται από πολλούς το καλύτερο στον κόσμο εδώ και αρκετά χρόνια. Το τελευταίο αξιοθέατο που διαθέτει είναι το Jewel, ένας χώρος επισκέψιμος πριν το immigration, όπου υπάρχουν εξωτικά φυτά και ένας πανέμορφος καταρράκτης νερού.
Μιλώντας για immigration, η Σιγκαπούρη έχει πλέον περάσει σε πλήρως ψηφιακή διαδικασία. Πριν την άφιξη στη χώρα πρέπει οι ταξιδιώτες να συμπληρώσουν τις σχετικές φόρμες είτε σε mobile app είτε σε website, και κατόπιν εισέρχονται σκανάροντας το διαβατήριό τους και το QR code που τους έχει δοθεί από τη συμπλήρωση των στοιχείων. Ομοίως και στην έξοδο από τη χώρα, όλα γίνονται self service. Υπάρχει φυσικά προσωπικό αλλά μόνο για περιπτώσεις όπου απαιτείται βοήθεια.
Το αεροδρόμιο της Σιγκαπούρης έχει μία πρωτοτυπία: ο έλεγχος ασφαλείας δεν γίνεται στην είσοδο, αλλά στις πύλες πριν την επιβίβαση. Αμέσως μετά το immigration οι επιβάτες έχουν στη διάθεσή τους τα καταστήματα και τα εστιατόρια του αεροδρομίου, και ελέγχονται αμέσως πριν την αναχώρησή τους. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί κανείς να πάρει μαζί του αναψυκτικά ή ποτά. Στην πύλη Α15 δεν είδα καν κάποιο αυτόματο πωλητή για νερό.
Καμπίνα και θέσεις
Το Airbus A350-900 ULR διαθέτει μόνο 67 business class και 94 premium economy θέσεις. Το τυπικό κόστος για one-way ανέρχεται σε 1000-1300€ και 3000-4000€ αντίστοιχα, αν και η premium economy μπορεί να βρεθεί κατά διαστήματα και αρκετά φθηνότερα στην περιοχή των 600€.
Στην πτήση αυτή ταξίδεψα στην premium economy. Ο ναύλος ήταν τύπου “light” και δεν έδινε τη δυνατότητα αναβάθμισης με χρήματα.
Η διάταξη των premium economy θέσεων είναι 2-4-2, με εξαίρεση τις 3 τελευταίες σειρές οι οποίες έχουν 1 θέση στο παράθυρο αντί 2, με έναν μεγάλο αποθηκευτικό χώρο δίπλα τους, τις οποίες η εταιρεία χρεώνει αρκετά ακριβά. Απ’ότι διάβασα είναι αρκετά δύσκολο να τις βρεις άδειες, ακριβώς επειδή είναι οι πιο άνετες “χωρικά” σε αυτή την καμπίνα.
Η θέση είναι πραγματικά άνετη, με καλό πλάτος και πολύ καλή ανάκλιση και ένα υποπόδιο. Οι θέσεις που έχουν άλλες μπροστά έχουν αρκετό leg room. Οι καλύτερες είναι οι θέσεις της πρώτης σειράς, τα ζεύγη των παραθύρων δηλαδή και η 4άδα bulkhead. Μία από αυτές κατάφερα να βρω, την 31G.
Σε όλες τις θέσεις το τραπεζάκι είναι αναδιπλούμενο από το πλάι. Το σύστημα διασκέδασης είναι πολύ καλό για την ηλικία του, με ένα μικρό κοντρόλ ή με χειρισμό με αφή. Διαθέτει αρκετές ταινίες και σειρές, και η εταιρεία παρέχει σε όλους τους επιβάτες από ένα ζευγάρι ακουστικά με ακύρωση θορύβου, τα οποία είναι αρκετά ποιοτικά.
Το κάθισμα διαθέτει επίσης ρυθμιζόμενο προσκέφαλο, ατομικό φως για διάβασμα, πρίζα και θύρες USB για φόρτιση.
Υπάρχουν 3 τουαλέτες στο πίσω μέρος του αεροσκάφους που εξυπηρετούν την premium economy.
Παροχές και σέρβις
Η Singapore Airlines φημίζεται για το πολύ υψηλό επίπεδο παροχών και σέρβις σε όλες τις πτήσεις της, και φυσικά δεν απογοητεύει και σε αυτή.
Ακόμη και στην premium economy, η εταιρεία δίνει σε αυτή την πτήση τη δυνατότητα της υπηρεσίας Book The Cook όπου μπορεί ο επιβάτης να προπαραγγείλει το γεύμα του από μία αρκετά καλή ποικιλία επιλογών.
Η σειρά των γευμάτων είναι κάπως… περίεργη, δεδομένης της μεγάλης διαφοράς ώρας με τον προορισμό. Όταν η πτήση αναχωρεί από τη Σιγκαπούρη είναι μεσημέρι τοπική ώρα, αλλά σχεδόν μεσάνυχτα στον προορισμό, επομένως αυτό που σερβίρουν είναι είτε γεύμα για τη Σιγκαπούρη είτε δείπνο για τη Νέα Υόρκη. Μέχρι εδώ καλά.
Το επόμενο σέρβις γίνεται μετά από σχεδόν 9-10 ώρες, στις 11 το βράδυ ώρα Σιγκαπούρης, ή 10 το πρωί ώρα Νέας Υόρκης, και είναι… δείπνο. Θα περίμενε κανείς κάτι σε πρωινό, όμως φαίνεται ότι η εταιρεία ακολουθεί το πρόγραμμα της χώρας αναχώρησης. Τέλος πάντων…
Η σύνδεση στο internet παρέχεται δωρεάν, αρκεί ο επιβάτης να είναι μέλος του προγράμματος τακτικών επιβατών KrisFlyer της εταιρείας. Δεν υποστηρίζει video streaming, αλλά είναι αρκετά ικανοποιητική για γενική χρήση. Προσωπικά μπόρεσα να γράψω μέρος αυτού του κειμένου στο tablet, ενώ ταυτόχρονα άκουγα Spotify, και μπόρεσα να διαβάσω αρκετά e-mail’s και να συνομιλήσω με μηνύματα με την οικογένειά μου και με φίλους.
Στο πίσω μέρος, στο galley, υπάρχουν πάντα διαθέσιμα αναψυκτικά, καφές και μικρά σνακ.
Το προσωπικό της Singapore Airlines είναι εξαιρετικά καλά εκπαιδευμένο και κρατάει πολύ υψηλά standards σε ότι αφορά το σέρβις. Παραδίδουν γρήγορα και ατομικά στον καθένα, όχι με κάποιο cart, μαζεύουν γρήγορα, και περνάνε πολύ συχνά να ελέγξουν εάν κανείς χρειάζεται κάτι.
Διαχείριση της πτήσης
Οι 17+ ώρες δεν είναι εύκολη διαδικασία, απαιτούν καλή προετοιμασία και σωστή διαχείριση του χρόνου μέσα στην καμπίνα.
Εφόσον η πτήση αναχωρεί μεσημεριανή ώρα από τη Σιγκαπούρη, καλό είναι να έχει προηγηθεί μία ξεκούραστη νύχτα με αρκετές ώρες καλού ύπνου. Αυτό φρόντισα να κάνω κι εγώ, και ξύπνησα κατά τις 7 το πρωί για να ετοιμαστώ με την ησυχία μου.
Στο αεροδρόμιο φρόντισα να κάνω μία καλή βόλτα, να χαζέψω τα καταστήματα, και να περάσω λίγο ήρεμο χρόνο στο lounge όπου είχα πρόσβαση. Πριν
Η πτήση αναχώρησε από την πύλη στις 12:55 ώρα Σιγκαπούρης, και όταν απογειώθηκε ήταν ήδη λίγο μετά τα μεσάνυχτα στη Νέα Υόρκη. Αμέσως μετά έβαλα την ώρα σε κινητό και tablet στην ώρα προορισμού, ώστε να έχω την καλύτερη δυνατή προσαρμογή. Με το που τελείωσα το γεύμα/δείπνο αποφάσισα να κοιμηθώ για μερικές ώρες, και έβαλα (αθόρυβο) ξυπνητήρι στο smart watch για τις 6:30 πρωινή ώρα Νέας Υόρκης για να επιβάλλω την προσαρμογή.
Σηκώθηκα εκείνη περίπου την ώρα για να ξεμουδιάσω, να τεντωθώ, να τονώσω την κυκλοφορία του αίματος, και να πιω έναν καφέ. Χάζεψα μία ταινία στο σύστημα διασκέδασης, απασχολήθηκα λίγο να γράψω τον σκελετό αυτού του γράμματος, περιηγήθηκα σε Facebook κλπ, και κάπως έτσι πέρασα τις επόμενες 3-4 ώρες μέχρι το δείπνο/γεύμα (που θα μπορούσε να είναι και πρωινό).
Με 7 ακόμη ώρες για την άφιξη, και με το δεδομένο ότι ήταν πρωί στον προορισμό, απέφυγα να ξανακοιμηθώ αμέσως. Είδα άλλη μία ταινία, είδα διάφορα που έχω πάντα στο tablet, άκουσα λίγη μουσική, έπαιξα κανα χαζοπαίχνιδο, και επέτρεψα στον εαυτό μου μία μικρή χαλάρωση περίπου 3 ώρες πριν την άφιξη.
Άφιξη και Απολογισμός
Το Airbus A350-900ULR πάτησε στον διάδρομο 04R του αεροδρομίου JFK της Νέας Υόρκης στις 17:24 τοπική ώρα, μετά από 17 ώρες και 13 λεπτά wheels-up wheels-down. Μαζί με τις τροχοδρομήσεις, ο συνολικός χρόνος ήταν 17 ώρες και 48 λεπτά.
Πως αισθανόμουν; Κουρασμένος σίγουρα, όχι όμως σε βαθμό που να μην μπορώ να σταθώ. Περισσότερο με ταλαιπωρούσε η αίσθηση της απώλειας χρόνου, κάτι λογικό άλλωστε αφού “στρίμωξα” σχεδόν μία ολόκληρη ημέρα μέσα σε ένα απόγευμα.
Το συγκεκριμένο αεροσκάφος φροντίζει να δημιουργεί πολύ καλύτερη ατμόσφαιρα σε σχέση με τα άλλα, συμπιέζοντας την καμπίνα σε χαμηλότερο υψόμετρο, και έτσι η αίσθηση της ταλαιπωρίας είναι αισθητά μικρότερη.
Η θέση στην premium economy είναι εξαιρετική. Δεν οριζοντιώνεται μεν, αλλά έχει αρκετή ανάκλιση ώστε να ξεκουραστεί κανείς. Η καμπίνα παρέμεινε σκοτεινή για τη μεγαλύτερη διάρκεια, κάτι που σίγουρα μπερδεύει λίγο τον εγκέφαλο, αλλά βοηθάει στον ύπνο.